06//03

Inmiddels zwerf ik al ruim een week door de straten van Kraków. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat dit een bijzonder leuke en interessante stad is.

In het afgelopen weekend ben ik lekker de straat opgegaan, soms alleen, soms met Carmelo. Hij laat me graag de onbekende -maar fijne- plekken van de stad zien. Soms weet ie er ook nog wat bij de te vertellen en soms zegt hij alleen: het is gewoon heel mooi. We gingen naar een middeleeuwes burgt op een heuvel in een bos. Voor de resthield ikmijn eigen tour langs de hotspots van de stad en eveens langs vergeten steegjes met vervallen Poolse winkeltjes. Het stadgedeelte Kazimierz is echt geweldig. Het is een Joodse wijk, wat tegenwoordig het centrum is van interessante cafeetjes, galerietjes, bookshops, Joodse antiekwinkeltjes en kent veel culturele avonden of evenementen. Het begint wat touristisch te worden, maar heeft nu nog wel echt z'n eigen sfeer en eigen mensen.

Maandag was de eerste dag van mijn Erasmus introductieweek. Erasmus staat hier gelijk aan: drank en feestjes. Ik heb hier dus een naam hoog te houden, zoals je wel zult begrijpen. Allereerst was er een officiële meeting in het hoofdgebouw van de universiteit, dat van binnen iets weg had van paleis van Sissi (voor degenen die dat kunnen vergelijken). We kregen een officiële speech. Ik fluisterde mijn Litouwse buurvrouw in het oor: '..and we are back after the commercials'. Want het leek verdacht veel op een promotiepraatje voor de stad en voor de unie. Hij werd vervolgens afgewisseld door de Erasmus coördinator die nog even officiëel wilde mededelen dat de studentenkaarten bij hem afgehaald konden worden en dat hij voor de rest vooral geen idee had van locaties of tijdstippen van colleges e.d. Oh, en het kon best nog een paar dagen duren voor hij daar wel een idee van had. Of misschien wat lannger. Applaus. De derde redenaar was een stuk nonchalanter en grapte een end heen. Hij was hier docent en kwam uit de UK. Hij leidde een quiz over de Poolse cultuur in het dagelijks leven. De studenten moesten met elkaar overleggen over het bijpassende antwoord. Hij had toch zeker 2,5 week zitten zweten op de originele antwoorden, want dat had ie toch best creatief aangepakt. Eén van de vragen was bijv.: Je loopt nietsvermoeden een winkel binnen tot je opeens achtervolgd wordt door een druk gebarende security guard die jou luidkeels in het Pools toespreekt. Wat is hier aan de hand? 1. Je hebt alle beleefdheidsregels overtreden door hem bij de deur geen goededag te wensen toen je binnenkwam. 2. Je hebt geen mandje meegenomen bij de ingang, ookal kom je alleen voor een pakje kauwgom. 3. Hij geeft je mondeling de laatste aanbiedingen door. Ben je toch mooi weer voordeliger uit. 4. Je hebt je pet nog op. Oeps, vergeten af te doen toen je de winkel binnenkwam. Even voor de leergierige triviafreaks onder ons: antwoord 2 is het juiste antwoord. Wat me overigens ook erg is opgevallen: zebrapaden zijn leuk, met geven geen garantie voor de toekomst. Sommige auto's stoppen, veel ook niet. Je hoort ook regelmatig wat geslip hier of daar, maar toeteren doen ze niet zo graag. Al met al hebben ze toch wel een wat agressieve rijstijl hier in de stad, maar het is ook weer geen Italië.

In de overige dagen heb ik me vermaakt met guided tours door de stad met een Poolse guid die in razendsnel engels alle historische feiten opdreunde. Hij was zelf ook student, geschiedenis, een woonde zijn hele leven al in Kraków en had best wel interessante dingen te vertellen. Zo vertelde hij toen we in een straat stonden in Kazimiers, dat die straat de Kupastraat heette. Kupa is het poolse woord voor poep, dus de studenten die een beetje Pools kenden grinnikden wat en een Duitse student voelde zich geroepen om dit geval uit te leggen aan de studenten die nog wat vertwijfeld voor zich uit keken. Toen hij daar mee klaar was, ging de guide verder en legde het geval uit, precies op dezelfde manier als de Duitser net daarvoor deed. 'Ja hallo, het is tochzeker mijn baan', moet hij gedacht hebben. Ook was er een verklarende tour te attenderen in de nationale bibliotheek van Kraków. Het is één van de twee naitone bibliotheken van Polen en het blijkt een verschrikkelijk grote uitdaging om daar een boek te lenen. Ze hebben echt een enorm groot en oud archief. De echte historicus gaat daar zeker uit z'n dak. Als ie tenminste een boek weet te bemachten. Veel boeken van na '93 staan in het computersysteem, veel ook niet, en alles van vòòr die tijd staat er zeker weten niet in. Gelukkig staan er vele enorme archiefkasten met kaartjes waar je handmatig naar auteurs of titels kunt zoeken. Dat is best leuk als je heel precies weet wat het jaar van uitgave is, de auteur en de titel. Maar zelfs dan, heb je nog geen idee in welke van de ruimtes je die archiefkast kunt vinden. Heb je eenmaal het file gevonden, waar de naam van je boek op staat, dan begint de ellende pas. Je moet het boek 'bestellen' via een totaal Pools ingestelde computer. Goed, ik kan hier alles wel uitleggen, maar het systeem is ongekend ingewikkeld en ik denk dat er in het verleden best mensen zijn geweest die hun bibliotheekbezoek niet hebben overleefd.

Voor de rest is het in Kraków elke avond feest. Een beetje student probeert het ritme ook gewoon elke dag vast te houden. Flatparties zijn ook populair en spreken me meer aan dan het gewiebel in rokerige clubs (rookverbod? ben je gek). Ik moet wel zeggen dat het aantal mensen dat je ontmoet wel bijzonder toeneemt als je een beetje meegaat in deze nachtelijke flow. Voor degenen die dit een erg interessant onderwerp vinden: een vriendelijke, slecht engelspratende pool probeerde es een versierpoging van de week. Na een tijdje van onmogelijke conversatie zei hij: en zeg eens, wat vind je nou van mij. Ik was ietwat verrast door de directheid van de vraag en antwoordde wellicht wat te adrem: klein. Maarja, kom op zeg, hij was ook een hoofd kleiner, ik kon precies zien waar hij al wat vroeg kaler werd. Het is in ieder geval wel een effectieve manier om welwillende Polen weg te jagen.

Vandaag ben ik nog eens naar de uni geweest. Toch even checken hoe het nu staat met de courses. Heel goed, verzekerde de coördinator mij, alle faculteiten zijn met hun engelstalige colleges gestart.. behalve die van Business and Communication. Haa, wat toevallig, dat is mijn faculteit. Hij dacht dat hij volgende week wel meer wist over plaats en lesrooster.. misschien. Dus dat gaat heel goed allemaal. Ik ben ook naar de Galeria Krakowska geweest: de droom van elke vrouw, de nachtmerrie van elke man. Een enorm winkelcentrum, met een beetje de bekendere merken en naast kleding ook vele andere zaken. Nu ga ik me vermaken met de vrienden van Carmelo vermoed ik. Hij heeft 6 vrienden op bezoek, die geens van allen engels spreken. Mijn Spaans is ook niet bijzonder goed, maar je leert hier snel al wat basics, dus met een mix van engels, spaans, gebaren en gezichtsexpressies komen we best ergens! Tot zover mijn update!

Plaatselijk weerbericht: De lente is hier langzaam aan begonnen en vooral als de zon schijnt heb je de neiging je jas uit de doen op straat. Het aantal straatmuzikanten en performers neemt hier met de dag toe. Dat is bijzonder positief, want zo neemt het aantal vrienden ook toe.

Dit was het weer weer.